"Çocuklarım korkudan kekeme oldu"
Sur'dan kaçmak zorunda kalan ailenin çocukları kekeme oldu.
Diyarbakır’ın Sur ilçesinde günlerdir yaşanan çatışmalar hayatını kaybeden insanlar ve yakınları kadar çocukları da etkiliyor. Çatışmalardan dolayı evlerini terk etmek zorunda kalan Tekdal ailesi hem fiziksel hem de psikolojik sorunlar yaşayan ailelerden biri. Baba M. S. Tekdal ve anne S. Tekdal epilepsi tedavisi görüyor. Ailenin üç çocuğu ise yaşanan çatışmalar ve sürekli bomba ve silah sesinin duyuluyor olması nedeniyle kekeme oldular.
Yaşadıkları durumu aktaran 33 yaşında ki S. Tekdal “İntihar etmeyi bile düşündüm. Bütün eşyalarım eski evimde kaldı, yemek koyacak tabağım bile yok.” ifadelerini kullandı ve şu anda yaşadıkları evin tedavi gördükleri epilepsi hastalığı için uygun ortam olmadığını belirtti. . Çocuklarının geceleyin yataktan sıçrayarak uyandıklarını belirten anne Tekdal, “Bütün çocuklarım korkudan kekeme oldu. Konuşma problemleri yaşamaya başladılar.”
Baba M. S. Tekdal ise, çocukları için korktuklarını, onlar zarar görmesinler diye Sur’dan ayrıldıklarını söyledi ve “Zaten biz ölmüşüz. Bari çocuklarımız yaşasın diye Sur’dan kaçtık. Ancak çocuklarımız korkudan kekeme oldu. Bizim de maddi problemlerimizden dolayı hastalığımız gün geçtikçe artıyor. Çocuklarımız için kaygılıyız.” diye ekledi.
Süren çatışmalarda ölen ve yaralanan insanların yanı sıra sağ kalan insanların da etkilendiği bir gerçektir. Daha ne kadar süreceği belli olmayan bu çatışma ortamında yaşayan çocuklar farklı şekillerde tepkiler verebilir. Travmatik olay sonrası çocuklarda görülebilecek bazı belirtiler şunlardır;
-Oyunlarının içeriğini değiştirebilir, sürekli bu travmatik olayı veya bu olayın değişik yönlerini içeren oyunlar oynayabilirler.
-Uykularını etkileyecek korkunç rüyalar, kabuslar görebilirler.
-Günlük aktivitelerinde sık sık olay sanki yeniden oluyormuş gibi davranabilirler.
-Bu olayı çağrıştıracak, hatırlatacak durumlar, görüntüler karşısında yoğun bir şekilde “sıkıntı” hissedebilirler.
-Olay o an oluyormuş gibi fiziksel tepkiler verebilirler (Örneğin kalp atışının hızlanması, terleme…).
-Çocuklar bu olayı hatırlatacak etkinliklerden, yerlerden, kişilerden uzak durmaya çabalayabilir. Yaşadıkları bu olayın kendileri için en önemli yönünü hiç hatırlamayabilirler.
-Çevreye, oyun ve etkinliklere ilgi ve katılımları belirgin şekilde azalabilir.
-İnsanlardan uzaklaşmaya başlayabilirler.
-Gelecekle ilgili karamsarlık ve umutsuzluk içinde olabilirler.
-Uyku problemleri yaşayabilir; sık uyanabilir, uykuya dalmakta, uykuyu sürdürmekte güçlük çekebilirler.
-Daha kolay öfkelenip, öfke patlamaları yaşayabilirler.
-Dikkatlerini yoğunlaştırmakta ve sürdürmekte güçlük çekebilirler.
-Dışarıdan gelen uyaranlara (ses, ışık vb) irkilerek aşırı tepki verebilirler.
-Bazen çocukların bu yaşam olayının öncesinde kazandığı kimi becerileri yitirdiği de gözlenebilir. Örneğin altlarını ıslatabilir, dışkılarını kaçırabilirler.
-Parmak emme gibi bebeksi davranışlar gösterebilirler.
