Taylan Demir
Artık son evresine gelmiş kapitalizmi ve onun olabildiğince tekelleşmiş gerici temsilcileri olan burjuvaziye karşı Artvin halkı genç, yaşlı, “kızlı-erkekli” toprağını, deresini, dağını savunuyor. Egemen sınıfların temsilcileri ise yarattıkları sömürü ve talan sisteminin artık çıkmaza girdiğinin farkında olacaklar ki işte tam da bu sebeple kendileri alaşağı olurken, dünyayı da beraber sürüklüyorlar. Alaşağı oluyorlar fakat saldırganlıklarını sürdürmeyi ihmal etmiyorlar.
Sağda sol görebileceğiniz memnuniyetsiz ve iki yüzlü ‘lafazan’ güruhun aksine, meselenin “3-5 ağaç” olmadığını görmemiz gerekmektedir. Kapitalizmin emeğe, doğaya ve yaşama saldırılarını pervasızca arttırdığı günler yaşamaktayız. İşte tam da böylesi bir dönem yaşanırken, işçi sınıfının temsilcisi olduğunu iddia eden, proleter devrimci siyaset yürüten bütün özneler, ekolojik direnişlerin yüzünü kendilerine çevirmelidir. Bir diğer deyişle ekolojik sorunlar, sosyalist siyasete eklemlenmelidir.
Ekolojik sorunlar için mücadeleler verildiğinde, bu mücadeleleri küçük burjuvazi yahut liberaller değil, işçi sınıfının kendisi bizzat yönetmeli ve politik önderliğini üstlenmelidir.. İşçi sınıfının sahip olduğu “uzlaşmaz” anti-kapitalist tavır, verilen mücadelenin niteliğini ciddi bir şekilde etkileyecek ve sonuçlarını tamamiyle değiştirecektir. Yine bu noktada sınıf mücadelesi yürüten sosyalistlere, ekolojik sorunların sosyalist mücadeleye katılması konusunda bir görev düşmektedir.
İşçi sınıfının toplumsal sorunlar içerisinde devrimci ve öncü bir konuma gelmesi gerekmektedir. Elbette ki bu gücün kendiliğinden gelişmesi, yahut yalıtık bir ortamda gerçekleşmesi beklenemez. Ortaya çıkan toplumsal sorunlara işçi sınıfı kendi siyasetini taşımalı, sorunun devrimci rolünü üstlenmelidir. Bugün ekolojik sorunlar ise doğrudan toplumsal sorunların bir parçasıdır. Toplumsal sorunlar ise sınıfı doğrudan ilgilendirmekte, dahası sosyalist devrim için bir dayanak oluşturmaktadır.
