Valilik'ten Gezi'de gözünü kaybeden Sarıkaya için "Kendi istedi" savunması!
2013 Haziran Direnişi sırasında, polisin attığı plastik mermiyle tek gözünü kaybeden Erdal Sarıkaya'nın açtığı davada Valilik mahkemeye skandal bir savunma gönderdi.
2013 Haziran Direnişi sırasında, polisin attığı plastik mermiyle tek gözünü kaybeden Erdal Sarıkaya’nın açtığı davada Valilik mahkemeye skandal bir savunma gönderdi.
Cumhuriyet’ten Ali Açar‘ın haberine göre, İstanbul Valiliği, Sarıkaya’nın açtığı tazminat davasına sunduğu dilekçede, “Davacı iş veya ikamet adresi olmadığı halde eylemlerin olduğu Gezi Parkı’na gitmiştir. Dikkatsiz ve özensiz davranarak, güvenlik çemberi dışındaki bölgeye gitmiş ve sonucu kendi iradesiyle göze almıştır” dedi.
Valiliğin dilekçesinde olayda idarenin hizmet kusurunun bulunmadığı belirtilerek şöyle denildi: “Davacı gösterici grupların güvenlik güçlerine karşı gerçekleştirdiği fiili saldırı sırasında veya başka bir sebeple yaralanmış olabilir. Davacı Gezi Parkı ve civarında eylemler olduğunu bilmektedir. İdare tarafından her türlü uyarı ve ikaz yapılmasına rağmen iş veya ikamet adresi olmadığı halde eylemlerin olduğu Gezi Parkı ve civarına gitmiştir. Basın yayın organlarınca yapılan uyarılara rağmen davacı dikkatsiz ve özensiz davranarak güvenlik çemberi dışındaki bölgeye gitmiş ve sonucu kendi iradesi ile göze almıştır.”
‘Zenginleşmek içinmiş!
Sarıkaya’nın mahkemeye somut delil sunmadığı savunulan dilekçede, Sarıkaya’nın tazminat talebiyle ‘zenginleşmeyi’ amaçladığı öne sürülerek, istenilen miktarın ‘fahiş’ olduğu savunuldu. Valiliğin dilekçesinde şu ifadeler kullanıldı: “Davacının uğramış olduğu zararların ve yaptığı harcamaların açık ve net şekilde ispatlanarak ortaya konulması gerektiği açıktır. Ancak davacı maddi tazminat taleplerine işe giriş-çıkış belgesi, aldığı maaşı gösterir belge, zararı gösteren fatura gibi kesin ve somut bir belge sunmamıştır. Manevi tazminat, hukukumuzda kabul edildiği üzere tatmin aracıdır. Sembolik olduğu söylenen manevi tazminat tutarının maddi kazanç elde etmeye yönelik olduğu açıktır. Davacının manevi tazminatı zenginleşme aracı olarak kullanması kabul görmemelidir. Talep edilen miktar fahiştir.”
