İş cinayetinde yaşamını yitiren işçinin eşi kan parasını reddetti: Parayla olmaz her şey

Muğla’da dört yıl önce atık su istasyonundaki iş cinayetinde zehirlenerek yaşamını yitiren yedi kişiden biri olan Mevlüt Özbakar’ın eşi Kerime Özbakar, davasını geri çekmesi karşılığında kendisine önerilen 1 milyon TL’lik ‘kan parası’nı reddettiğini belirterek, “Parayla olmaz her şey. Eşim geri gelmez.” ifadelerini kullandı.

Kerime Özbakar’un kocası Mevlüt Özbakar, Muğla’nın Güllük beldesindeki atık su istasyonunda kuyu temizlerken, ızgaralara takılan katı atıklar için kullanılan ‘halatlı ızgara’ denilen ‘elevatör’ adlı mekanizma bozuk olduğu için bu işi kendisi yaptı. Özbakar, o sırada kuyu içinde bayıldı. Müdür Mustafa Öztürk ile işçilerden Yüksel Kum, Özcan Özkan, Fikret Özdemir, Serkan Miral, Hasan Özgür yardıma gitti. 7 kişi de kuyuda zehirlenerek yaşamını yitirdi. Türkiye gündeminde uzun süre konuşulan bu faciadan sonra Muğla 2. Ağır Ceza Mahkemesi’nde dava açıldı.

‘Sen deli misin?’ dediler

Hürriyet’ten İsmail Saymaz‘ın haberine göre, davaya son olarak gönderilen bilirkişi raporunda işçilerin tali kusurlu olduğu savunuldu. İşçilerden Mevlüt Özbakar’ın eşi Kerime Özbakar, rapora isyan ederken, diğer ailelere olduğu gibi kendisine de davadan vazgeçme karşılığı önerilen ‘kan parası’ teklifini reddettiğini söyledi. Özbakar, “Eşimi o kuyuya indiriyor, elleriyle pisliği temizletiyorlardı. Acımasızlık, zalimlik bu. Böyle bir rapor olmaz. Ben adalete inanmış bir insanım. O yüzden başımı bu yola koydum. İlkel çağlarda bile böyle bir şey yok. 1 milyon TL’yi almadım diye bana çok baskı yaptılar. Hem şirket, hem çevrem. “Sen delisin, neden almıyorsun?” dediler. ‘Hak hukuk neyse o’ dedim.

“Bile bile ölüm çukuruna koymuşlar eşimi”

Eşim bunları hak etmediği için o parayı kabul etmedim. Pişman değilim. Hakkımı helal etmiyorum. Adalete güvenmişsem kötü mü ettim? Adalet ona göre karşılığını göstersin. Ben devlete güvenmeyeceğim de kime güveneceğim? Güvendiğim için parayı kabul etmedim. Sadece kendim için değil, bütün işçiler adına kabul etmedim. Yazık değil miydi eşimin çektiği eziyete. Herkesin eşi kendine güzeldir ama o annem, babam, kardeşimdi. Bu kaza değil, olamaz. Kaza dediğin; tedbirleri alınmıştır, o zaman iş kazası olur. Bile bile ölüm çukuruna koymuşlar eşimi. Vicdanen de olmaz, insanen de.”

“Parayla her şey olmaz”

Dava sürecinde şirket, ailelere para vererek, şikâyeti geri çektirme yoluna gitti. 150 bin TL’den başlayan miktar, 1 milyon TL’ye tırmandı. Teklifi kabul eden ailelerle ‘Kan Parası Feragat Metni ve Protokolü’ imzalandı. Milas 1. Noterliği’nce imzalanan dokümanda, maddi ve manevi tazminat ve haklara ilişkin aileyle uzlaşılan miktar belirtildi. Bir ailenin 750 bin, diğerinin ise 850 bin TL aldığı görüldü. Parayı kabul edenlerin şikâyetini geri çekeceği ve kararı temyiz etmeyecekleri taahhüt edildi.

Parayı almayan tek kişi olan Kerime Özbakar ise şunları söyledi: “Dört çocuğum, dört torunum var. Torunum Gökçe özürlüydü. Ona eşim bakıyordu. Eşimden bir sene sonra torunum öldü. Onun acısını da çektim. O parayı alsam torunuma bakardım. Kendim rahatsızım, tedavi olurdum. Kızlarımı daha güzel okuturdum. Ama almadığım için pişman değilim. Parayla olmaz her şey. Eşim geri gelmez.”

İşçileri suçladılar

Muğla 2. Ağır Ceza Mahkemesi’nde Akfen Holding, İller Bankası ve Güllük Belediyesi başkan yöneticilerinin de aralarında olduğu 25 sanık hakkında ‘taksirle ölüme sebebiyet vermek’ten dava açıldı. Mahkemeye, geçen 4 Temmuz’da ulaşan son bilirkişi raporunda, tesisin projelendirmesinde görev alan ve geçici kabulüne imza atan İller Bankası, Güllük Belediyesi ve taşeron şirket yöneticisi 20 sanığın tali kusurlu olduğu belirtildi. Bu kişilerin kuyuda havalandırma, gaz ölçüm cihazı gibi eksikliklerden sorumlu oldukları ifade edildi. Güllük Belediyesi’nin dört yıl denetim yapmadığı ve elevatörün bozuk olduğunu görmediği anlatıldı. Akfen Holding yöneticilerine kusur atfedilmedi. Altı işçiyi kurtarırken can veren işletme şefi Öztürk asli, altı işçi ise ‘her biri sahada yeterli iş tecrübesine sahip maktullerin özensiz davranışlarının eklenmesi sonucu ölüm sonucunun ortaya çıktığı’ gerekçesiyle tali kusurlu sayıldı.

“Eşimi o kuyuya indiriyor, elleriyle pisliği temizletiyorlardı. Acımasızlık, zalimlik bu. Böyle bir rapor olmaz. Ben adalete inanmış bir insanım. O yüzden başımı bu yola koydum