Davutoğlu’nun vakfına kayyım atanmayı reddetti

Kurucuları arasında Ahmet Davutoğlu’nun olduğu Bilim ve Sanat Vakfı’na (BİSAV) kayyım atanan isimler arasında yer alan Prof. Dr. İhsan Fazlıoğlu, sosyal medya hesabından yaptığı açıklamada, kendisine verilen kayyımlık görevini kabul etmediğini duyurdu.

Fazlıoğlu, sosyal medyadan paylaştığı açıklamada şunları yazdı:

“21 Ocak 2020 tarihinde BİSAV’ın yönetiminin geçici olarak Vakıflar Genel Müdürlüğünce devr alınması akabinde 20 yılı aşkın süre ders verdiğim bu kurum için anlamlı ne yapabilirim sorusunu sordum. Hem insani ve ilmi sorumluluk gereği, hem de uzun yıllar öğrenci yetiştirdiğim bir kuruma vefa sadedinde hiç yapmadığım bir şeye kalkışarak belirli bir hukukumun olduğu insanları aradım ve derdimi ifade ettim. Süreç içinde suhuletle sorunu çözmek için bir istişare heyeti kurulması fikri oluştu. İlim camiasının ileri gelen isimlerden teşkil edileceği söylenen ve adları da zikredilen bu heyete, BİSAV’ın ilmi ve kurumsal birikimini muhafaza etme adına katılmayı kabul ettim. Bu süreçte de BİSAV’ın yetkili isimleri ile de bu fikri yüz-yüze müzakere ettim ve nispeten olumlu bir kanaat edindim. Süreç içinde heyet fikri, iyi niyetli olduğuna inanmak istediğim, açık-seçik bilgimin olmadığı ve ancak tebliğ edildiği esnada muttali olduğum ‘kayyum’ fikrine dönüştü.”

YAPMAM DEĞİL, YAPAMAM

“Bu fikirden 10.02.2020, içeriğinden ise 11.02 2020’de haberdar oldum. O gün vakit geçirmeksizin ilgili mercileri arayarak söz konusu görevi yapamayacağımı (yapmayacağımı değil); çünkü aklımın, bilgimin, tecrübemin, sağlığımın ve en önemlisi ilkelerimin bu iş için uygun olmadığını bildirdim. Çünkü hayat boyu bilgiyi ve adaleti daima her türlü politik tutum alışın üstünde mütalaa ettim ve elimden geldiğince bu ilkeye göre davranmaya çalıştım. 13. 02 2020’de resmi evrakı tebellüğ ettim ve 14.02.2020’de de ilgili mahkemeye söz konusu görevi kabul edemeyeceğimi bildiren dilekçemi verdim ve işleme kondu. Bu süreçte ‘kayyum’ kavramı etrafında belirli bir edep içinde dile getirilen deyişleri anlayışla karşıladığımı söyleyebilirim. Ancak hadsiz deyişlerin insanımızın tînetini, camiamızın da hulkiyetinin seviyesini ifşa ettiği açıktır. Söz sahibinindir. Öncülleri bilmeden, süreci idrak etmeden yargıda bulunmak övmek ya da sövmek ile sonuçlanır; önemli olan anlamaktır. Bunun için de önce iyi niyet ve ahlak gerekir. Adalet hissiyatının yarattığı derin endişeyi ancak Allah’a tapanlar ve -inanmıyorlarsa- vicdanı olanlar anlayabilir; insana tapanlar ve çöplüklerinin kavgasını yapanlar değil. Son söz: Bu açıklama insanlar içindir, çakallar için değil. Sırtlana gelince… Ne demişti şair:
“Yalnız kalbi vardır; hüznü olanın…”
Saygılarımla…”