Temmuz ayında 164 işçi yaşamını yitirdi!
Ölenlerin 3’ü kadın işçi, 161’i erkek işçi. Kadın işçi cinayetleri tarım, kimya ve sağlık işkollarında gerçekleşti...
İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi (İSİG) Temmuz ayı iş cinayetleri raporunu açıkladı. Rapora göre Temmuz ayında en az 164 işçi hayatını kaybetti.
“Lübnan halkına başsağlığı diliyoruz…” denilen açıklamada şu ifadeler yer buldu:
“2001’de Fransa Toulouse’da AZF Total suni gübre fabrikasında ve 2015’te Çin’in liman kenti olan Tianjin’de bütünüyle öngörülebilir ve önlenebilir olan iki patlama yaşanmıştı, onlarca insan hayatını kaybetmişti. Dünyanın şimdiye kadar gördüğü en büyük endüstriyel felaketlerden biri de Lübnan’da gerçekleşti. 4 Ağustos’ta Beyrut Limanı’nda 12 numaralı depoda altı yıl boyunca tutulan 2 bin 750 ton amonyum nitratın Afrika’da bir ülkeye sevk edilmesi esnasında meydana gelen patlamada 158 kişi öldü, 6 binden fazla yaralı var, 300 bin insan evsiz kaldı ve 21 kişi kayıp. (10 Ağustos itibarıyla)
Amonyum nitrata 2014 yılında Moldova bayraklı Rhosus gemisinden el konulmuştu. Gemi, Teto Shipping’e ait. Gürcistan’dan yola çıkan ve Beyrut üzerinden Mozambik’e gidecek olan gemi, liman otoriteleriyle yaşanan bir anlaşmazlıktan sonra terk edildi ve denizciler yaklaşık bir yıl ücretleri ödenmeden gemide mahsur kaldı.
2 bin 750 ton amonyum nitrat, yapılan denetimlerde “Beyrut’u havaya uçurabileceği” uyarısında bulunulmasına rağmen tam altı yıl boyunca limanda kaldı. Diğer yandan Beyrut Limanı ülkenin ithalatının yüzde 60’ının yapıldığı ve yine ithal edilen tahılın yüzde 85’inin tutulduğu bir yerdi.
Hal böyleyken “Beyrut Limanı’ndaki bu büyük endüstriyel felakete, dönüp bir de ‘Bizim memlekette de 180 civarında liman var, savaşın hüküm sürdüğü Suriye’nin dibindeki, savaşın demir hurdasının aktığı İskenderun, asbestli gemilerin sökümün yapıldığı Aliağa, pek çok dolum tesisini çok yoğun bir yerleşim dokusu içinde barındıran Avcılar/Ambarlı, petrol boru hattı Botaş’a ait Ceyhan, şehri doğurmuş Mersin, sürekli patlayan fabrikaları ile kimya OSB’lerinin hemen dibindeki Tuzla Limanı…, acaba buralarda durum nasıl?’ diye kendine sorma sükuneti bulan kaç kişi olabildi acaba?”…”
DARDANEL, VESTEL VE DİĞERLERİ
“Bir yanda güvencesiz ve koronavirüse karşı önlem alınmayan çalışma koşulları diğer yanda işsizlik-açlık baskılanması. Sermayeninin işçi sınıfını güncel olarak cenderesine aldığı durum budur. Bugün Dardanel’de, Vestel’de, şantiyelerde, tekstil fabrikalarında, kargo firmalarında vs. yaşananlar işçi sınıfına karşı işlenen suçlar olarak tarihe geçmektedir.
MÜSİAD tarafından dile getirilen “kapalı devre çalışma sistemi” Dardanel’de fiilen hayata geçirildi. İl Hıfzısıhha Kurulu üretime ara verilmesi kararını vermesi gerekirken çalışmanın devamına ve işçilerin gösterilen yerde konaklamasına karar veriyor. Çanakkale Belediye Başkan Yardımcısı İrfan Mutluay’ın “Bir tarafta halk sağlığı, bir tarafta bayram öncesi işsiz kalacak insanlar vardı. Çok düşünemeden, yoğunluk içerisinde bir karar almak zorunda kaldık.” demesi işçi sınıfına sunulan seçenekleri özetlemektedir.
Vestel’de ise Beyaz Eşya Genel Müdürü Erdal Haspolat yapılan eleştiriler sonucu “Manisa’daki fabrikada 2 işçi koronavirüsten hayatını kaybetti, 380 işçi koronavirüse yakalandı.” açıklamasını yapmak zorunda kaldı. Ancak ne haftada 60 saati aşan çalışma saatlerinden ne de işçilerin bir bütün olarak çalışma koşullarından bahsetti. Yine Covid-19’dan ölen işçilerin ismini de söylemedi, biz hatırlatalım: 28 Temmuz’da Taner Arı ve 5 Ağustos’ta Ömer Tatlikalp tedavi gördükleri koronavirüs nedeniyle hayatlarını kaybettiler. Yine Vestel işçileri en az beş arkadaşlarını daha Covid-19 nedeniyle kaybettiklerini belirtiyorlar.
Fabrikada virüs bulaşmış işçiler varken TSE Vestel’e ‘güvenli üretim belgesi’ nasıl veriyor? Yoksa bu belgeler işyerlerini olası davalar için koruma amacı mı taşıyor?”
TEMMUZ’DA 164 EMEKÇİ YAŞAMINI YİTİRDİ!
“Yüzde 88’ini ulusal basından; yüzde 12’sini ise yerel basın, işçilerin mesai arkadaşları, aileleri, iş güvenliği uzmanları, işyeri hekimleri ve sendikalardan öğrendiğimiz bilgilere dayanarak tespit ettiğimiz kadarıyla Temmuz ayında en az 164 işçi iş cinayetlerinde yaşamını yitirdi…
• İş cinayetlerinin aylara göre dağılımına baktığımızda Ocak ayında en az 114 işçi, Şubat ayında en az 133 işçi, Mart ayında en az 113 işçi, Nisan ayında en az 221 işçi, Mayıs ayında en az 165 işçi, Haziran ayında en az 188 işçi ve Temmuz ayında en az 164 işçi hayatını kaybetti. 2020 yılının ilk yedi ayında iş cinayetlerinde en az 1098 işçi arkadaşımızı kaybettik.
..
• 164 emekçinin 140’ı ücretli (işçi ve memur), 24’ü kendi nam ve hesabına çalışanlardan (çiftçi ve esnaf) oluşuyor…
• Ölenlerin 3’ü kadın işçi, 161’i erkek işçi. Kadın işçi cinayetleri tarım, kimya ve sağlık işkollarında gerçekleşti…
• Yedi çocuk işçi can verdi. Çocuk işçi cinayetleri tarım, tekstil ve ticaret işkolunda gerçekleşti…
• Ölenlerin yaş ortalamasına baktığımızda: Kendi nam ve hesabına çalışanlar (çiftçi ve esnaf) 51 yaş, ücretliler (işçi ve memur) 39 yaş…
• 51 yaş ve üstünde ise çalışırken ölen 43 emekçi bulunuyor: Çiftçiler ile tarım, gıda, kimya, büro, metal, inşaat, enerji, taşımacılık, sağlık, güvenlik ve genel işler işçileri…
• 6 göçmen/mülteci işçi yaşamını yitirdi: 5’i Suriyeli ve 1’i Afganistanlı…
• Ölen işçilerin 7’si sendikalı. Sendikalı işçiler tarım, madencilik, inşaat ve belediye işkollarında çalışıyordu.
• Ölümler en çok tarım, inşaat, taşımacılık, kimya, metal, madencilik, enerji, belediye/genel işler, gıda, sağlık, güvenlik, tekstil ve ticaret/büro işkollarında meydana geldi.
• En fazla ölüm nedenleri sırasıyla ezilme/göçük, trafik/servis kazası, yüksekten düşme, elektrik çarpması, Covid-19, patlama/yanma, kalp krizi, zehirlenme/boğulma ve şiddet.
İş cinayetlerinin şehirlere göre dağılımı:
11 ölüm Sakarya’da; 9 ölüm İstanbul’da; 8’er ölüm Bursa ve Kocaeli’de; 7’şer ölüm Mersin ve Zonguldak’ta; 6’şar ölüm İzmir, Kahramanmaraş ve Samsun’da; 5’er ölüm Antalya, Gaziantep ve Manisa’da; 4’er ölüm Kastamonu, Muğla ve Tekirdağ’da; 3’er ölüm Ankara, Aydın, Balıkesir, Denizli ve Diyarbakır’da; 2’şer ölüm Adana, Ağrı, Bolu, Çanakkale, Çorum, Edirne, Gümüşhane, Karabük, Konya, Mardin, Osmaniye, Şanlıurfa ve Cezayir’de; 1’er ölüm Adıyaman, Afyon, Aksaray, Amasya, Ardahan, Artvin, Bartın, Bayburt, Bilecik, Bingöl, Düzce, Elazığ, Erzincan, Erzurum, Eskişehir, Hatay, Isparta, Karaman, Kayseri, Kırklareli, Kütahya, Malatya, Ordu, Rize, Trabzon, Uşak, Van ve Yunanistan’da yaşandı…
2020/ Temmuz ayında iş cinayetlerinde hayatını kaybeden 164 işçiyi saygıyla anıyoruz…
Ö.M., Bahattin Oruç, Engin Tekin, Şeyhmus Akatay, Faruk Çelik, Fatih Kafkas, Eray Güneşdoğdu, Yunus Oku, Yaşar Güleryüz, Ercan Canlar, Serdar Can, Hüseyin Ali Ökten, Halil Tuna Akgöz, Mesut Yazar, Fatih Manga, Hüseyin Değerli, Sabahattin Tepeçınar, Havva Topal Çelik, Halis Yılmaz, Muhammet Seyfi Çanakçı, Muhammed Aygün, Ramazan Kor, Erhan Ateş, Kemal Budak, Ertan Özcan, Ahmet Güven, Mustafa Çabuk, Eşref Azarkan, Hamza Acan, Ramazan Şahin, Nazmi Aydın, Yasin Çolak, Öner Yazıcı, Bekir Dursun, Yunus Demiryürek, Emin Memigüven, Recep Dursun, Mustafa Bayrakçı, Kamil Altun, Yaser Karcı, İzzet Gözütok, Mehmet Kaya, Bahattin Karadere, Yusuf Fersatefendioğlu, Bayram Altunok, Soner Çatma, Salim Çatma, Serkan Tekin, Salih Tosun, Ali İhsan Güven, Muhammed El Abdullah, Muzaffer Özşahin, H.K., Necmettin Özyolcu, Sefa Akbaba, Musa Taşdemir, Burhan Saytaş, Kurtuluş Sefil, Nevzat Aslan, Mehmet Dal, Sedat Küçükekenci, Fazlı Koç, Ferhat Kurt, Adnan Dönmez, Hüseyin Tartak, Mahmud El Sati, Şenol Çakmak, Tekin Şeker, Mehmet Çetin, Murat Yaşar, Ali Ceylan, Abdulmuttalip Şahin, Okan Sönmez, Burak Karaköse, Serkan Sözden, Hüseyin Onur Gümüş, Taylan Sünbül, Ramazan Karataş, Hikmet Baştuğ, Süleyman Savaş, Melih Kızıltepe, Hasan Öden, Musa Salma, Ender Yaşar, Kemal Darılmaz, Yılmaz Sarı, Çağlar Yazgan, Selçuk Ergün, Celal Tümen Yalabık, Ayhan Duran, M.M.B., İdris Aktaş, Cengiz Kadirhan Kıyak, Yahya Koçan, Hidayet Kurt, İbrahim Örnek, Mihrinur Özlem Burmaoğlu, Cemal Orçan, İsmail Sülü, Fatih Yemşen, Abdullah Yaşar, Alaattin Kayretli, Mustafa Şen, Süleyman Hortul, Cengiz Kuloğlu, Hüseyin Yılmaz, Mesut Çobanoğlu, Zeynel Abidin Demir, Serkan Yumrukaş, Fazlı Kodak, İsmail Ersoy, Mehmet Yıldız, Yıldıray Çekiç, Halime Sağlam, Salih Genç, Ekrem Cantekin, Ramazan Özbek, Vural Aydoğan, Nucud Salih, Ali Topuz, Hasan Çepni, Sedat Sagun, Ersan Taş, Murat Örekeci, Salih Akduman, Enis Taş, Cengiz Genç, Selahattin Duman, Osman Kızıl, Selim K., Kemal Sarıyıldırım, Samet Çubukçu, Nurullah Akbaş, Ali Yılmaz, Emrah Pullu, Fevzi Onakbaş, Ramazan Yüksel, Muhammet Gencer, N.A., Ali Osman Eytemiş, Hüseyin Gümüş, Münür Muyan, Kemal Sarak, Ahmet Fil, Mustafa Barış, Sırrı İlkin, Khaled Alabdullah, Kaya Tıngır, İsmet Yılmaz, Aydın Şahin, Hasan Davulcu, Tahsin Gülaçtı, Mustafa Şen, İsa Yıldırım, Hasan Yanik, Hamdi Ekim Serdaroğlu, Halit Aslan, Celal Şahin ve ismini öğrenemediğimiz 6 işçi…”
