Sanayide bir şenlik Farplas Direnişi
Örgütlenmek onların en doğal hakkıydı. İş kanununda sendikalı olmaları yolunda hiçbir engel yoktu. Nasıl patronlar yasalardan doğan haklarını kullanıyorsa, çalışanlarda var olan haklarını kullanmak, sendikalı olmak istiyordu. Fakat birden fazla sendikaya üye olunabileceğini söyleyen yasalarımız bir kenarda dursun Farplas işçileri sendikalaştıkları için işten çıkarıldı.
Halil Yeni
FARPLAS’TA NELER OLDU?
‘’Zırt pırt lavaboya gidiyorsun!’’ ‘’Makineyi bırakıp su içmeye gidemezsin.’’ ‘’Hastalansan da izin almayacaksın.’’ ‘’Yıllık iznini yazın değil kışın kullanacaksın.’’ ‘’İsteğe bağlı değil zorunlu mesaiye kalacaksın.’’ gibi nice baskıyla karşılaşan Farplas işçilerinin sabrı tükeniyor, son zammın yalnızca asgari ücret seviyesine çekilmesi bardağı taşıran son damla oluyordu.
Gebze de bulunan Farplas otomotiv fabrikasında çalışan işçiler 19 Ocak’ta açıklanan sözde ücret zammına karşı iş durdurmuş ve eşine az rastlanır bir sürede Birleşik Metal-İş sendikasında örgütlenerek toplu iş sözleşmesi hakkına kavuşmuştu. Fabrikanın CEO’su, yeniden değerlendirme yapılıp işçilerle görüşüleceğini açıklaması üzerine işçiler iş başı yapmış fakat emekçiler umutla, güzel bir haber beklerken iki hafta sonra 150 kişi işten çıkarılmıştı.
Daha öncede farklı sendikalar Farplas’ta, örgütlenme girişiminde bulunmuş fakat patron aynı çatı altında, aynı tezgâh başında çalışan işçileri farklı şirketlerde ve farklı iş kollarında gösterdiği için başaramamışlardı. Fakat biriken öfkenin ve verilen kararlı mücadelenin sonunda Birleşik Metal-İş Sendikası Farplas bünyesinde faaliyet gösteren 8 alt şirketin 5’inde çoğunluğu alarak sendikalaşma hakkını kazandı.
Patronlarının anayasal bir suç işleyerek toplu sözleşmeye oturmak yerine 150 işçiyi işten çıkarması üzerine işçiler, atılan arkadaşlarının geri alınması ve sendika hakları için fabrikaya kapandı. Kendilerini gece vardiyasında fabrikaya kilitleyen İşçiler, Farplas’ta üye çoğunluğunu sağlayan ve bakanlık tarafından da onaylanan Birleşik Metal İş Sendikası’nın, işveren tarafından da tanınmasını ve sendikalı oldukları için işten atılan arkadaşlarının işe geri alınmasını talep etti. Farplas işçileri sabah saatlerinde polisler tarafından darp edilerek gözaltına alındı.
İŞÇİLERİN ZAM İSTEMESİ HIRSIZLIK MIDIR?
İşçilerin talepleri çok açıktı. Anayasal hakları olan sendikalaşma hakkına saygı gösterilmesi, atılan işçilerin işe iade edilmesi, içerideki mobbingin, baskının ortadan kaldırılması ve sendikayla toplu sözleşme sürecine başlanması.
Yukarıda ki talepler için mücadele eden Farplas işçileri çalışma yasasının 25. Ve 49. maddeleri gerekçe gösterilerek işten çıkarıldı. Bu maddeler hırsızlık, işe ve mala zarar vermeyi kapsıyordu. Kısacası patron emekçileri cezalandırmaya çalışıyor, tazminatlarını ödememek için onlara “hırsız” damgası vurarak birde 19’ar bin lira para cezası kesiyordu. Kısacası Farplas patronuna göre işçilerin insanca bir ücret istemesi ‘’hırsızlık’’ sayılıyordu.
FARPLAS DİRENİŞÇİLERİ ŞİMDİ NE YAPIYOR?
Farplas işçilerinin fabrika önünde ki direnişi devam ediyor. Mevsimin kış, havaların çok soğuk olmasına rağmen gözlerinde ki ışık ve kalplerini ısıtan dayanışma ziyaretleri onları sıcak tutuyor. Fabrika önünde direnişlerini sürdüren işçilerin çadır kurmasına izin verilmezken, İşçiler elleriyle tuttuğu brandayla yağmurdan, halaylarla soğuktan korunmaya çalışıyor.
İşçiler yalnızca sendikal hakları ve işe iadeleri için değil, haklarında söylenen yalanlara karşı da mücadele ediyor. Aralarındaki birlik ve beraberliği bozacağını ve desteği azaltacağını zanneden bazı zavallılar, sosyal medyada gizli hesaplar açarak dışarıda direnenlerin Farplas işçisi olmadığını, gerçek işçilerin haklarını aldığını söylüyor. Patronları ise işçileri taşeron şirketlerden çıkarıp Farplas bünyesine geçirerek Türk Metal’e üye yapmaya zorluyor.
Sendikal öğütlenme anayasal bir hak olsa da ülkemizde büyük zorlukları içinde barındıran, sabır ve direnç gerektiren uzun bir mücadeledir. Sabır ve direnci diri tutan en büyük güç ise dayanışmadır. Fakat emek öğütlerinin dışarıda ki işçilerle dayanışması kadar içeride çalışan işçilerin de dışarıda direnen arkadaşlarıyla dayanışma içinde olması o derece çok önemlidir. Bu gerçekleştiği zaman patron kaybeder, emekçinin ortak mücadelesi kazanır.
