Hataylı depremzede yurttaş anmanın yapıldığı alana alınmamasına tepki gösterdi

6 Şubat depremlerinin ikinci yılında Hatay’da yapılan anmaya katılan bir yurttaş, anmanın yapıldığı alana alınmamasına "Ben bugün anma alanına alınmadım, neden? Ben bu acıyı yaşamadım mı? Ben bu acıyı yaşadım, siz değil ben yaşadım. Anmayı yapan insanlar acıyı yaşamadı, ben yaşadım. Ben her şeyimi kaybettim, ben ömrümü kaybettim, ben otuz üç yılldır yedi yirmi dört çırpındım. Antakya'mı kaybettim, şehrimi kaybettim. Ben alınmadım ya var mı öyle bir dünya?" sözleriyle tepki gösterdi.

6 Şubat depremlerinin ikinci yılında, en fazla yıkımın yaşandığı Hatay’da hayatını kaybedenler için düzenlenen anma etkinliğine katılmak isteyen Hataylıların anma noktasına yürümesi, polis barikatlarıyla uzun süre engellendi.

Yürümelerine izin verilmeyen binlerce kişinin önündeki engel, resmi anma programı bittikten sonra saat 05.00 sıralarında kaldırıldı.

Polis barikatları nedeniyle anma alanına alınmadığını ifade eden yurttaş da şu sözlerle duruma tepki gösterdi:

Merhaba güzel insanlar. Biz bir her şeyimizin kaybeden insanlarız. Bugün anma alanına bile alınmadık, biz güzel insanlarımızı, kaybettiklerimizi, kaybettiğimiz güzel şehrimizin anmasına bile alınmadık. Bunun ötesi var mı? Diyecek bir sözümüz var mı?

Sevgili güzel dostlar, biz bu ülkenin insanlarıyız kardeşiz her zaman el ele varız ve Antakya insanıyız. Antakya esnafıyım ben, otuz beş yıllık esnafım hiçbir şekilde bana destek çıkmazsanız ben çırpınırım, yedi yirmi dört çırpınırım. Hayata destek çıkarım umutlarla yaşarım ve Antakya’mı tüm kardeşlerimle var ederim sevgilerimle…

Ben bugün anma alanına alınmadım, neden? Ben bu acıyı yaşamadım mı? Ben bu acıyı yaşadım, siz değil ben yaşadım. Anmayı yapan insanlar acıyı yaşamadı, ben yaşadım. Ben her şeyimi kaybettim, ben ömrümü kaybettim, ben otuz üç yılldır yedi yirmi dört çırpındım. Antakya’mı kaybettim, şehrimi kaybettim. Ben alınmadım ya var mı öyle bir dünya? Sevgili dünya yapabileceğiniz başka bir şey var mı? Bizim ömrümüz yok oldu şehrimiz yok oldu. Hayatımız yok oldu umutlarımız yok oldu. Yapabileceğiniz başka bir şey var mı?

Ben bugün anma alanına alınmadım. Ben 35 yıldır bu ülkeye vergi ödeyen bir insanım. Ben bu alana alınmadım. Sevgili dostlar, güzel insanlar bugün anma yapıldı, makyajlı güzel yollar yapıldı ya biz çamur içinde yaşıyoruz. Biz her gün toz, pislik içinde yaşıyoruz. Bizim sağlığımızı düşünen bir ülke yok. Ben bu ülkeye vergi ödemişim; sağlığımı da geleceğimi de düşünmek zorunda. Ben bu anma alanına alınmadım. Herhalde teröristim. Çok doluyum. Ben 2 saattir eski işletmemin önünde ağlıyorum. Burası bu kadarmış, bu ülkenin istikrarı buymuş. Anma alanına alınmadım, yollar kapalıydı. Acımızı bile sağlıklı bir şekilde yaşayamıyoruz.”