Kardeşi Nuriye Gülmen için konuştu: Görüntüsünün yaratacağı duygulardan dolayı insan içerisine çıkarmıyorlar
Nuriye Gülmen'in kardeşi Beyza Gülmen, açlık grevi direnişini sürdüren akademisyen ablası Nuriye Gülmen için kritik açıklamalarda bulundu.
KHK ile işinden atıldıktan sonra öğretmen Semih Özakça ile başladıkları açlık grevinin 234’üncü gününde bulunan ve hâlâ tutuklu olan akademisyen Nuriye Gülmen’in kardeşi Beyza Gülmen, “Ablam çok kilo kaybetti, fiziksel görünüşü değişti. İçten içe ablamın organlarından yediğini düşünüyorum. O kadar zayıf şu anda” diye konuştu.
Semih Özakça ve Nuriye Gülmen’in yargılandığı davanın üçüncü duruşması 20 Ekim Cuma günü görülmüştü. Açlık grevinin 226’ncı gününde yapılan duruşmada mahkeme heyeti, Özakça’nın adli kontrol şartıyla tahliye edilmesine; Gülmen’in ise tutukluluğunun devamına karar vermişti. Duruşma 24 Kasım’a ertelenmiş; mahkeme heyeti bir sonraki duruşmaya Nuriye Gülmen’in de getirilmesine hükmetmişti.
Açlık grevi eyleminde 233 günü geride bırakan tutuklu akademisyen Nuriye Gülmen’e tutuklanmasının ardından sevk edildiği Numune Nastanesi’nde kardeşi Beyza Gülmen refakat ediyor. Hastane koşullarının hiçbir tutukluya uygun olmadığını belirten Beyza Gülmen, “Serbest bırakmamalarının nedeni hem insanlara göstermemek hem zorla müdahale etmek” diyor.
Gazete Duvar’dan Serkan Alan‘ın haberine göre, ablasının hasta olmadığını söylediğini belirten ve sosyal medyadaki bazı bilgilerin gerçeği yansıtmadığını aktaran Beyza Gülmen, ablasının bilincinin açık ve moralinin yüksek olduğunu aktardı. Nuriye Gülmen’in çok kilo kaybettiğini ve fiziksel görünüşünün değiştiğine dikkat çeken Gülmen “İçten içe ablamın organlarından yediğini düşünüyorum. O kadar zayıf şu anda” dedi.
“Görüntüsünden dolayı çıkarmıyorlar”
Gülmen’in refakatçi olmadan eylemini sürdürdüğü dönemlerde kilo kaybının çok arttığını söyleyen kardeşi en büyük korkularının zorla müdahale ihtimali olduğunu belirtti. Havalandırmanın kapatılması için gardiyana seslendiklerinde dahi görevlilerin ekip olarak geldiklerini, ‘Ne oldu?’, ‘Bir şey mi oldu?’ sözleriyle yaşadıkları paniği dışa vurduklarını söyleyen Gülmen şöyle devam etti:
“Zorla müdahale tehdidini çok açık hissediyoruz. Her an müdahaleye açık olduklarını yardım istediğimizde verdikleri tepkilerden gördüm. Ablama karşı daha ayrı bir öfkeleri var. Görüntüsünün insanlarda yaratacağı duygulardan dolayı insan içerisine çıkarmıyorlar. Ablamın savunması eşyalarının arasında kaldı. Savunmasını dahi yapamadı ve hep sakladılar. Serbest bırakmamalarının nedeni hem insanlara göstermemek hem zorla müdahale etmek.”
“Işıklar yüzünden iyi uyuyamıyor”
Numune Hastanesi’nde en büyük sorunlarının sürekli açık olan ışıklar olduğunu söyleyen Gülmen şöyle konuştu:
“Ben de ablamın yanında gece ve gündüzü ayırt edemiyorum, hep aynı zamanı yaşıyormuş gibi hissediyor insan. Psikolojik olarak olumsuz etkiliyor ve ablamın iyi dinlenmemesine neden oluyor. Işıklar yüzünden iyi uyuyamıyor. Biz de odada ışıkları kapatmak için çeşitli yöntemler geliştiriyoruz. Paketlerin üzerindeki ambalajları poşete yapıştırıp lambanın gücünü engellemeye çalışıyoruz. Bizi görmeleri için de ışıkları kapatmıyorlar.”
“İçerinin koşulları benim için bile zor”
Açlık grevi eylemine Nuriye Gülmen ile birlikte başlayan ve tahliye edilen Semih Özakça’nın hapishaneden çıktığı haberini Gülmen’e kardeşi söyledi. Ablasının haberi aldığında çok mutlu olduğunu ama herkes gibi karmaşık duygular yaşadığını söyleyen Beyza Gülmen hastane koşullarının hiçbir tutukluya uygun olmadığını söylüyor. Gazetelerin düzenli gelmediğini ve Gülmen’e yazılan mektupların sayısının eksik olduğunu söyleyen Beyza Gülmen hastanede yaşadığı duyguları şöyle ifade etti:
“Ablamı gördüğümde soğukkanlı olmaya çalışıyorum. Duygulandığım anlar elbette oluyor ve elimden ne geliyorsa onu yapmaya çalışıyorum. Kendimi duygusallığa kaptırmayıp güçlü durmaya çalışıyorum. Benim ağladığımı gördüğünde ablama iyi bir şey olmuyor. İçerisinin koşulları benim için bile zor. Çıkıp hava almama rağmen ben bile zorlanıyorum. Ablam için yaratılan bu koşullar ona çok daha zor.”
“Kan bağım olmasa dahi çabalardım”
‘Kan bağım olmasa dahi bu kararlılığı gösterenlerin yanında olmak için çabalardım’ diyen Gülmen şu çağrıyı yaptı:
“Numune hastanesine insanların gelmesini istiyorum. Tanışmıyorsak bile ne yapabileceğimizi burada konuşalım. Ablam şu an onların ellerinde ve biz bir şey yaparak onu oradan alabiliriz. Müdahale olmadan önce ne yapmamız gerekiyorsa onu belirleyip uygulamamız gerek.”
