MERCEK | Sınıf Tavrı’nın bir haftası: Mücadele ve kazanım

Türkiye işçi sınıfının ataleti uzun süredir tüm tartışmaların başına yazılan bir olgu. Uzun yıllardır sessiz sedasız süren direnişler, çoğunlukla birbirinden yalıtık ve sonuçsuz bir biçimde devam ediyor. Her mücadele pratiği, ardında onlarca deneyimi, sözü ve anıyı biriktirse de, çoğunluğu “tüketici” bir iz bırakıyor.

TEKEL, Şişecam, metal işçilerinin grevleri, şantiyelerde süregelen eylemler gibi yakın tarihte iz bırakan ve kazanımla sonuçlanan eylemler bir kenara bırakıldığında, işçi sınıfı mücadelesinin patinaj halinde oluşu, bu alanda mücadele yürütenlerin en önemli sorunlarının başında geliyor.

Öte yandan, kriz koşullarının daha da ağırlaştığı günlerde bu tablonun değişme emaraleri birikiyor. Kasım ayında onlarca farklı işyerinde ekonomik ve sosyal nedenlerle eylemler yaşanırken, bu eylemlerin işyeri işgali, grev, işyerini terk etmeme gibi daha militan bir karaktere bürünmesi de dikkat çekiyor. Bununla beraber, eylemliliklerin kendiliğinden başlayıp bitmesi ve birbiriyle olan temasının az olması ciddi bir tehlikeyi oluşturuyor.

Direnişler yoğunlaşırken, yeni bir örgütlenme pratiği yükseliyor

Geçtiğimiz haftalarda “Yeter, söz işçinin” başlığıyla kurultayını toplayan Sınıf Tavrı, bu tabloyu değiştirmek için ağırlığını koymaya çalışıyor. “Alo İşçi Dayanışma Hattı”, “işyeri komiteleri” gibi araçları devreye sokan Sınıf Tavrı, özellikle farklı sektörlerle kurduğu bağlarla dikkat çekiyor. Son bir haftada elde edilen kazanım ve mücadele deneyimlerinin, işçi sınıfı mücadelesi açısından önemli bir mevzinin ve sayfanın açıldığını gösteriyor.

Flormar ve Cargill işçileriyle uzun süredir düzenli bir dayanışma pratiği gösteren Sınıf Tavrı, yeni başlayan Gülsan ve Gripin direnişleriyle de bağ kuran Sınıf Tavrı, bu direnişlerin daha yaygın bir temsiliyet kazanması için çabalıyor. Özellikle Gülsan emekçilerinin kendiliğinden başlayan ve güçlü bir işyeri örgütlenmesine dayanan mücadelesi, diğer emekçiler açısından da öğretici. Bu deneyimin, daha güçlü hale gelmesi sürekliliğin kazanılması ile mümkün.

Sınıf Tavrı’nın bir diğer önemli deneyimi de özel hastane emekçilerinin yürüttüğü hak mücadelesi. Akgün hastanesi emekçilerinin yürüttüğü mücadeleyi bizzat yürüten Sınıf Tavrı, işçilerin alacak mücadelesini ulusal basına taşımış durumda.

Sınıf sendikacılığı yeni mevziler kazanıyor

Bu direnişlerin ortak bir temsiliyetinin yaratılmasının haricinde Sınıf Tavrı’nın geçmişten bugüne yürüttüğü bazı mücadeleler de bu hafta önemli kazanımlar elde etti. Şişecam’da geçtiğimiz yıl sarı sendikal yönetim ve patron arasında kurulan işbirliğiyle öncü işçilere dönük işten atma tehdidi “90 Trakyalı yürüyüşü” ile karşılanmıştı.

İş ve adalet talebiyle Lüleburgaz’dan İstanbul’a yürüyen işçiler, İstanbul sınırında durdurulmuştu. Şişecam yönetimi işçilerin önemli bir kısmını işe geri alırken, bir kısmının sözleşmesini fesh etmişti. Geriye kalan işçilerin açtığı işe iade davası geçtiğimiz hafta sonuçlandı. Davada işyeri yönetimi “haksız işten atma” gerçekleştirdiği hükmedilirken, işçilere tazminat ödenmesine karar verildi.

İşçilerin Kristal-İş yönetimine tepkisi sosyal medyada gündemde

İşçilerin davasını yürüten Camda Sınıf Tavrı, bu kararın bir kazanım olduğunu belirtti. Öte yandan, işçilerin Kristal-İş yönetime tepkisinin sürdüğü gözlemleniyor. Kristal-İş üyesi işçilerin işe iadesine karşın, yönetimin sessiz kalması, yönetimin suçluluğunun da bir göstergesi. İşçiler, duruma sosyal medyadan tepki gösterirken, bu mücadelenin daha da derinleşeceğinin işaretleri ortaya çıktı.

Yeni bir dönem açılırken, Sınıf Tavrı…

Sınıf Tavrı’nın bir haftası işçi sınıfı mücadelesi açısından küçük ama önemli adımlara tekabül ederken, şimdi bu kazanım ve deneyimlerin daha güçlü bir platformda temsil edilmesi ve politik bir karakter kazanması gerekiyor. Öncü işçilerin, sınıf mücadelesinin bu önemli dönemecinde yeni yıla bu tempoyla hazırlanması, siyasi arenada da pek çok değişikliği peşinden getirecektir.