Hafıza-i Beşer | Nikaragualı şair Rubén Darío’nun yaşam öyküsü

Félix Rubén García Sarmiento ya da tanınan adıyla Rubén Darío, İspanyolca yazılan edebiyatta modernizm akımını başlatmış ve en önemli temsilcisi olmuş Nikaragualı bir şairdir.

1867 yılında doğan şair, 12 yaşında şiir yazmaya başlar. Şiirlerini Darío takma adıyla yayımlamaya başladığında 14 yaşındaydı. Buenos Aires’te gazetecilik yaptı. Bir süre San Salvador, Guatemala ve Kosta Rika’da yaşadı. Nikaragua’nın İspanya Büyükelçiliği’ne sekreter oldu. Arkadaşlarıyla birlikte “Revista de America” dergisini çıkardı . Madrid’de elçi olarak bulundu.

I. Dünya Savaşı’nın başlaması üzerine, barış adına düzenlenen bir konferans gezisine çıkarak ABD ‘yi dolaştı. Jose Marti ile tanışmasını otobiyografisinde şöyle anlatır: “Karanlık bir geçitten geçtik ve birdenbire ışıkla dolu bir odada, kendimi aydın yüzlü, aynı zamanda tatlı ve otoriter bir sese sahip ve şu tek kelimeyi söyleyen küçük bir adamın kollarında buldum: Oğlum!”. Marti onu “Modernizmin gerçek babası” olarak tanımlar. Bu fikir sırasına göre örnek teşkil eden ve hala çok iyi bilinmeyen bir şiir, Darío’nun Yaşam ve Umut Şarkıları’nda veya Cantos de vida y esperanza’da, Küba Apostol’ünün ölümünden 10 yıl sonra, 1905’te yazılan, ancak Martí’nin düşüncesini oldukça anımsatan bir şiirde bulunur. İçinde Darío, “Yerli kana sahip saf Amerika’nın gelecekteki işgalcisi” olarak ABD’ye meydan okur. Darío sadece bir şair olarak değil öncüsü olduğu “modernizm” akımı ile yaşadığı dönemin düşün dünyasına da damgasını vurmuştur. 6 Şubat 1916 ‘da ölen Dario’nun bazı eserleri Türkçeye de çevrilmiştir.