Fazıl Say OHAL'i, KHK'ları ve açlık grevini yazdı: Bir şeyler yap Türkiye!

Fazıl Say, KHK'larla işten atılanlar ve açlık grevi ile ilgili düşüncelerini OdaTV'de yazdığı bir yazı ile ifade etti.

Fazıl Say içinden geçtiğimiz günlerde yaşananlara dair OdaTV’de bir yazı kaleme aldı. Say, OHAL ve KHK’lar sebebiyle işlerinden haksız yere atılanlara dikkat çektiği yazısında, Ankara’da açlık grevi yapan Nuriye Gülmen ve Semih Özakça’ya da değindi.

Fazıl Say’ın “Bir şeyler yap Türkiye” başlıklı yazısı şu şekilde:

İki akademisyen; Nuriye ve Semih. Açlık grevindeler. Haftalar oldu.

Bir şeyler yap Türkiye!

Dostlar;

Düşündüklerimi yazmak isterim, zor, ama isterim…

Üzülmemek elde değil. binlerce binlerce binlerce akademisyen ihraç edildi. Bunların arasında niye ihraç edildiğini bile bilmeyen binlerce suçsuz insan var. İşinden gücünden oldular. Hayatlarını adadıkları mesleklerinden uzaklaştırıldılar. Bazıları bir barış dilekçesine imza attığı için ihraç edildi, bazıları barış dilekçesine imza atan meslektaşlarının ihraç edilmesine tepki gösterdiği için ihraç edildi, bazıları hiç bir şey yapmadığı suçsuz olduğu halde ihraç edildi, şimdi dostlar; bu çağdaş denilen “yeni” denilen bir ülkede yaşanamaz. Düşünün; bir bilim adamı ne kadar zor yetişiyor. Birileri gelip bir çırpıda 5000 akademisyeni işinden atıyor. Bu haksızlığa tahammül edilemez. Bu insanlar bu ülkenin üniversite hocalarıdır; yapmayın.

Filanca siyasi konuda farklı düşünmek de suç olmamalı, yani filanca görüşün bir cezası olacaksa; bu halkın %49’u mu cezalandırılacak, pardon; yanlış dedim %100’ü mü?

***

Burada KHK ihraçlarından söz açılmışken; biraz da bazı meslektaşlarımın durumunu anlatmak isterim.

Tanıdığım müzisyenler var KHK’dan ihraç edilen, biliyorum, hiç bir suçları yok, ne bir terör örgütünün yakından uzağından geçmişlikleri ne de başka bir şey, suçları yok, sosyal medyaya bir şey yazmışlıkları da yok. Yani hakikaten sebep ne bilinmiyor. Bu müzisyenler mesela niye ihraç edildi? Bir kişi açıklayamaz. Gerçekten merak ediyorum, kim onları şikayet etti ve hangi gerekçeyle?

Beni asıl üzen ise, ne yıllardır çalıştıkları kurumlardan bir destek gördüler ne de on yıllardır beraber müzik yaptıkları meslektaşlardan hiç bir dayanışma göremediler. Acıklı bu. Acı. Bu çaresizlik her seferinde içimi karartıyor.